Anne Wil Blankers, geboren als Wilhelmina Cornelia Maria Blankers te Rotterdam, is een Nederlands actrice. Hoewel haar naam meestal met een verbindingsstreepje wordt geschreven, hanteert Anne Wil die zelf niet. Anne Wil Blankers studeerde aan de toneelschool in Maastricht en in 1963 deed ze daar eindexamen en debuteerde ze in het seizoen 1963/1964 bij de Haagse Comedie. Ze bleef er tot het opheffen van het gezelschap. Ondertussen was Anne Wil Blankers ook veelvuldig te zien op televisie en in een aantal films. Enkele theater-, film- en tv-producties van Anne Wil Blankers zijn Shirley Valantine, Hooikoorts, Vogels, Standrecht, De Weg, Prettig Geregeld, Retour Den Haag, Wilhelmina, Stellenbosch, Eiland, Flanagan, Noorderwind, De Mantel Der Liefde, Een Been Om Op Te Staan, De Moeder Van David S., Knokken Voor Twee en Leef! Anne Wil Blankers kreeg verscheidene onderscheidingen, zoals de Colombina, de Theo d'Or en de Theo Mann-Bouwmeesterring.

Michiel van Erp, geboren te Eindhoven, is een Nederlandse documentaire maker en toneelregisseur. Michiel van Erp deed auditie voor de Toneelschool, maar werd afgewezen omdat ze hem te jong vonden - Hij besloot de opleiding Industriële vormgeving aan de Technische Universiteit Delft te gaan volgen, en sloot zich tegelijkertijd aan bij een jeugdtheatergezelschap. Na zijn afstuderen in 1988, werkte Michiel van Erp vier jaar als acteur bij verschillende theatergezelschappen. Vanaf 1992 ging hij programma's en vooral documentaires maken bij m.n de VPRO en de VARA. De documentaires van Michiel van Erp hebben reeds vele prijzen gewonnen op diverse (buitenlandse) filmfestivals én nominaties, zoals voor de Nipkov en Gouden Kalf. Enkele documentaires van Michiel van Erp zijn Lang Leve Nederland, Ons Genoegen, De Koningin Komt Eraan, Vergeet Mij Niet, De Koekoeksclub, Op Handen Gedragen, Het Defilé, Familieportretten, Profiel: Gerrit van der Valk, Divina Gloria, Pretpark Nederland, Sylvia Kristel: Nu, Profiel: Partij Voor De Dieren Onder Vuur, Volle Zalen, Welkom In Nederland, Profiel: Sex In De Sauna, File, Smoeder, Angst, Erwin Olaf - On Beauty And Fall, Beatrix Majesteit en Toen Zij Uit Rotterdam Vertrokken.

Danny Nelissen, geboren als Daniel Wilhelmus Maria Nelissen te Sittard, is een voormalig professioneel wielrenner en tegenwoordig werkzaam bij sportzender Eurosport als o.a. presentator bij wielerkoersen op TV. Danny Nelissen is een neef van NOS-coryfee, schrijver, journalist en wielercommentator Jean Nelissen. Danny Nelissen tekende op zeer jonge leeftijd, 18 jaar, zijn eerste profcontract bij de ploeg PDM in 1990. Hij maakte zijn debuut in het profcriterium van Elsloo waar hij prompt ook zijn eerste overwinning boekte in de klimtijdrit. In 1992 won hij de Grote Prijs van Wallonië. Daarna fietste Dan Nelissen ook voor de wielerformaties TVM, Rabobank en Team Home-Jack & Jones. In 1995 behaalde Danny Nelissen zijn grootste succes; in Colombia werd hij wereldkampioen op de weg bij de amateurs. Daarnaast fietste hij ook mee in Olympia's Tour, GP van Wallonië, Milaan - San Remo, Parijs - Roubaix, Amstel Gold Race, Luik Bastenaken Luik, Ronde van Lombardije en de Ronde van Frankrijk / Tour de France en de Vuelta Ronde van Spanje. Tijdens de Tour de France 2011 was Danny Nelissen vaste gast en analist in het dagelijkse wielerprogramma Tour du Jour op RTL 7.

Peter Post, geboren te Amsterdam en overleden op 14 januari 2011 te Amsterdam, was een Nederlands beroepswielrenner van 1956 tot 1972, die na zijn carrière ploegleider werd. Tijdens zijn wielerloopbaan reed Peter Post vooral op de baan, waar hij 65 zeges in zesdaagsen boekte, hetgeen lange tijd een record was. Op de weg kon Peter Post ook goed uit de voeten, getuige zijn overwinning in Parijs-Roubaix in 1964. In 1963 werd Peter Post Nederlands Kampioen wielrennen. Na zijn actieve carrière als renner werd Peter Post in 1974 ploegleider van de TI-Raleigh ploeg; het latere Panasonic en vervolgens Histor. Aanvankelijk was de ploeg vooral in baanwedstrijden actief, maar het team werd uitgebouwd tot een zeer succesvolle ploeg die dominant was in tal van wegwedstrijden. In 1995 trok Peter Post zich terug uit de wielersport, waarna hij nog als adviseur verbonden was aan de Rabobank Wielerploeg.

Jan Raas, geboren te Heinkenszand, is een Nederlands voormalig beroepswielrenner en ploegleider. Jan Raas was renner van 1975 tot 1985 en daarna tot 2003 ploegleider en sportdirecteur. Jan Raas blonk vooral uit in de klassiekers (Milaan - San Remo, Ronde van Vlaanderen, Parijs - Roubaix), waarvan hij er 14 won in zijn carrière. Zijn vijf (een record) overwinningen in de Amstel Gold Race leverden hem de bijnaam Amstel Gold Raas op en in 1979 werd hij in Valkenburg wereldkampioen. Met Gerrie Knetemann en Joop Zoetemelk deelt hij het Nederlands record van gewonnen van Tour-etappes: 10 stuks. Voordat hij beroepswielrenner werd, behaalde Jan Raas al successen bij de amateurs (Nederlands kampioen in 1973 en ritoverwinningen in Olympia's Ronde door Nederland). Onder ploegleider Peter Post vierde hij grote successen in de TI-Raleigh ploeg, maar in 1983 kwam door ruzie het tot een breuk met Peter Post, waarbij Raas opstapte en voor zichzelf begon met de nieuwe ploeg Hallen-Yoko. Een groot deel van de renners ging met hem mee. Door een val werd Raas echter gedwongen als renner te stoppen en werd hij ploegleider van Kwantum. Ludiek: De Post/Raas-vete werd soms tijdens de koers "uitgevochten" waardoor ritten werden verloren.

Huub kreeg nationale bekendheid door zijn deelname aan het programma de Gouden Kooi. De verbaal enorm sterke Oldenzaler shockeerde Nederland door zijn kwajongensstreken in de miljoenenvilla. Discussieren, provoceren met een grote dosis humor en soms nog nooit eerder vertoonde hardheid. Het maakte hem met afstand de meest populaire bewoner van de villa dus en werd hij lang gezien als favoriet voor de eindoverwinning maar Jaap Amesz ging er uiteindelijk met de hoofdprijs vandoor. Tegenwoordig is Huub werkzaam achter de schermen bij Talpa en heeft zijn steentje bijgedragen aan programma's als Can't Buy Me Love, Lekker Slim, Ik Kom Bij Je Eten,Daten in het Donker, Wat Vindt Nederland en Ik Hou van Holland.

Gers Pardoel, geboren als Gerwin Pardoel te Nijmegen, is een Nederlandse rapper / hip-hop rapper. Gers Pardoel begon zijn carrière met rappen in muziekproducties van anderen. Onder meer op aanraden van zijn vriend Postman en tweelingbroer DJ Robbie Pardoel kocht hij alle benodigde apparatuur om zelf te werken aan zijn vaardigheden als muzikant/artiest. In deze periode heeft Gers Pardoel veel "trainings"-tracks opgenomen, die direct als veelbelovend werden bestempeld. Enkele hiervan zijn Gersterdam, Stijlen en Tot Die Tijd. In 2009 werkte Gers Pardoel samen met Sef en Big2. Het nummer Broodje Bakpao behaalde de eerste plaats in de Single Top 100 en de tweede plaats in de Top 40. Direct na Broodje Bakpao bracht hij via de So So Lobi-mixtape een track uit, "Op Zoek Naar De Symfonie" en scoorde hij hits als Ik Ga Hard en Morgen Ben Ik Rijk. In 2011 brengt Gers Pardoel zijn album Deze Wereld Is Van Jou uit en scoort hij een dikke hit met Ik Neem Je Mee die de top10 haalt.

Linda van Dyck, geboren als Linda Marianne de Hartogh te Amsterdam, is een Nederlands actrice. Linda de Hartogh is een dochter van acteur Leo de Hartogh, actrice Teddy Schaank en haar stiefvader was acteur Ko van Dijk. In de jaren zestig was Linda van Dyck zangeres van de band Boo And The Booboo's. Maar Linda van Dyck werd voornamelijk bekend als actrice van ts-series, toneelstukken en films; Het Gangstermeisje, 10:32, Tiro, Twee Vorstinnen En Een Vorst, Ademloos, Ciske De Rat, De Grens, In De Schaduw Van De Overwinning, Daens, Suzy Q, Magonia, Floris, Het Schnitzelparadijs, Tanchelijn, Kerstgeschenk, Noodlot, Try Out, Willem Van Oranje, Maya & An, Recht Voor Zijn Raab, Suite 215, Gesloten Deuren, Unit 13, Framed, Baantjer, Jan Rap En Z'n Maat, Succes, De Stille Kracht, Stervelingen, De Dood En Het Meisje, Het Neerstorten Van De Hindenburgh En Wat Daarna Gebeurde, Herfstsonate, Una Giornata Particolare, Oog Om Oog en Ontrouw. In 2010 ontving Linda van Dyck de koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Theo Koomen, geboren als Theodorus Wilhelmus Koomen te Wervershoof en overleden op 5 april 1984 te Schermerhorn, was een Nederlands sportverslaggever. Na een afgebroken priesterstudie werd Theo Koomen journalist bij achtereenvolgens het Noordhollands Dagblad, Dagblad de Dordtenaar en de Volkskrant. In 1966 trad Theo Koomen in dienst van de KRO radio, waar hij het sportprogramma Goal maakte. Later werkte hij als tv-verslaggever bij de TROS en als quizmaster bij de AVRO. Maar Theo Koomen is het meest bekend geworden als verslaggever van de NOS-radio. Theo Koomen versloeg vele verschillende sporten, maar vooral wielrennen, schaatsen en voetbal. Veel van de grote sportieve successen uit de periode 1966-1984 werden door hem verslagen, zoals de overwinningen in de Ronde van Frankrijk van Jan Janssen in 1968 en Joop Zoetemelk in 1980, de Europacup-successen van Feyenoord en Ajax, de triomfen van Nederlandse schaatsers als Kees Verkerk, Ard Schenk, Atje Keulen-Deelstra en Stien Baas-Kaiser. Vooral zijn verslagen van de Tour de France werden legendarisch. Het ongebreidelde enthousiasme van Koomen maakte hem de meest populaire verslaggever van zijn tijd. Naast zijn radiowerk schreef Theo Koomen ook veel!

Michael Boogerd, geboren in Den Haag, is een voormalig professioneel wielrenner. Michael Boogerd was actief van 1994 t/m 2007 waarin hij veel successen boekte en in die periode ook de meest succesvolle Nederlandse klassementsrenner. Zijn belangrijkste overwinningen zijn de Amstel Gold Race in 1999 en twee etappes in de Ronde van Frankrijk. Bovendien werd Michael Boogerd driemaal Nederlands kampioen. Michael Boogerd heeft gefietst voor Wordperfect, Novell, Rabobank en als bijnaam heeft hij Boogie.

Adrie van der Poel, geboren als Adrianus Aloysius Jacobus van der Poel te Hoogerheide, is een Nederlandse voormalig beroepswielrenner in de jaren 1981-2000 op de weg en als veldrijder. Adrie van der Poel viel vooral op door zijn intensieve training - hij was meerdere malen overtraind. Adrie van der Poel bouwde een imposante carrière op met 6 klassieker-overwinningen, 2 Touretappes en het wereldkampioenschap veldrijden in 1996. Hij grossierde daarnaast in ereplaatsen in belangrijke wedstrijden (o.a. 2e bij het wereldkampioenschap op de weg in 1983 en maar liefst vijf 2e plaatsen bij de wereldkampioenschappen veldrijden). Adrie van der Poel begon zijn carrière op de weg, en viel al in zijn eerste seizoen bij de beroepsrenners op met 2e plaatsen in Parijs-Nice en de Waalse Pijl. Gaandeweg zijn carrière ging Adrie van der Poel ook veldrijden om het hele jaar in competitie te kunnen blijven. Al rap bleek Adrie van der Poel op die discipline bij de wereldtop te horen en de laatste jaren van zijn carrière hield hij zich nog vrijwel uitsluitend bezig met veldrijden. Adrie van der Poel fietste o.a. voor DAF Trucks, Aernoudt-Rossin, Kwantum Hallen-Yoko, PDM, Domex, Weinmann, Tulip, Zucchini, Collstrop en Rabobank.

Steven Kruijswijk, geboren te Nuenen, is een Nederlands wielrenner en hij staat bekend als een klimmer en er wordt hem een grote toekomst als ronderenner toegedicht. Op vijftienjarige leeftijd begon Steven Kruijswijk bij wielervereniging Trap Met Lust in Geldrop, waarna ploegen volgden als WWV (Junior), Van Vliet-EBH Advocaten, Rabobank CT en Rabobank. In mei 2011 verraste Steven Kruijswijk vriend en vijand door in zijn tweede Ronde van Italië / Giro met de beste omhoog te klimmen, en zelfs op de 9e plek in het algemeen klassement te eindigen. Nog geen maand na de Ronde van Italië bevestigde Steven Kruijswijk zijn goede vorm door in de zesde etappe van de Ronde van Zwitserland de overwinning te pakken in de bergrit met aankomst bovenop de Triesenberg. Na meegesprongen te zijn met een aanval van Damiano Cunego op twee kilometer van de streep, liet hij even later de Italiaan achter zich en soleerde naar zijn eerste overwinning als profrenner. Uiteindelijk eindigde Steven Kruijswijk als derde in het eindklassement van de Ronde van Zwitserland.

Erwin Olaf, geboren als Erwin Olaf Springveld te Hilversum, is één van de beroemdste Nederlandse fotografen die o.m. bekend is geworden met zijn autonome series waarin hij thema’s als gender, kwetsbaarheid, humor, wanhoop en gratie in vele lagen visueel tot in perfectie weet te vangen. Een centraal thema in zijn werk ligt in het groeiend besef van het gevoel van, en de noodzaak van de menselijke verbinding. Het vrijheidsideaal blijkt echter vaak een illusie; mensen oordelen anderen op basis van klasse, ras, seksuele geaardheid, geloof, gewoontes of ze zitten zelf gevangen in hun zelfgekozen keurslijf waarmee ze zichzelf onbewust censureren. Wegens zijn artistieke talent is Erwin Olaf Springveld ook een veel gevraagd fotograaf voor grote merken; hij maakte internationale campagnes voor o.a. Diesel, Nokia, Microsoft, Lavazza, BMW en hij krijgt geregeld opdrachten van magazines zoals The New York Times Magazine, Le Monde, The Sunday Times Magazine, Elle en Citizen K. Erwin Olaf heeft tevens vele korte films gemaakt. On Beauty and Fall is een documentaire uit 2009 over Erwin Olaf. Zowel zijn reclamefotografie als zijn autonome werk zijn veelvuldig bekroond.

Philippe Gilbert, geboren te Aywaille, is een Belgische wielrenner uit Wallonië. Philippe Gilbert was een topper in de junioren- en beloftencategorieën. De overstap naar de profs volgde al op jonge leeftijd. Hij won al snel enkele voorname wedstrijden, zoals een etappe in Ronde van de Toekomst in 2003. In 2006 kwam zijn grote doorbraak toen hij de Omloop Het Volk, een rit in de Dauphiné Libéré en de ENECO Tour won. Philippe Gilbert groeide uit tot een absolute wereldtopper met overwinningen als de Brabantse Pijl, Amstel Gold Race, Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik, Ster ZLM Toer, Ronde van Lombardije, Ronde van Piemonte, Parijs-Tours, Ster Elektrotoer, Belgisch kampioen, GP van Wallonië en etappes in de Ronde van Italië - Giro, Ronde van België, Ronde van Spanje - Vuelta etc.

Jeroen van Inkel is geboren in Amsterdam met de echte naam Jeroen Hendrik Donderwinkel. Hij is een populaire Nederlandse diskjockey. Jeroen van Inkel begon zijn carrière bij Radio Nova, gevolgd door Radio Decibel. Jeroen van Inkel werkte daarna ook nog bij Radio Veronica, Radio 538 en Q-music.

Regilio Tuur, geboren als Regilio Benito Tuur te Paramaribo Suriname, is een voormalig Nederlands bokser. Regilio Tuur groeide op in een gezin van tien kinderen en verhuisde met moeder, pleegvader en het hele gezin naar Rotterdam. Regilio Tuur werd letterlijk in 1 klap wereldberoemd doordat hij bij de Olympische Spelen 1988 in Seoel de toenmalig wereldkampioen Kelcie Banks binnen één ronde knock-out sloeg. Hij deed dit als amateur tijdens de Spelen, maar na deze overwinning, acht Tuur zichzelf goed genoeg om naar New York te verhuizen en toe te treden tot de rijen der professionals. Regilio Tuur dwingt een prof-contract af en in het mekka der boks-legendes, Madison Square Garden, maakt hij zijn professioneel debuut. Als professioneel bokser bokst Regilio Tuur in totaal een indrukwekkende 51 partijen: 46 overwinningen waarvan 38 op knock-out, 1 onbeslist en 4 nederlagen. Na zijn bokscarrière gaat Tuur in zaken en interesseert hij zich vooral voor wellness, mode, design en moderne technologie, fotografie en human interest.

Erwin Kroll, geboren te Gilze en Rijen, is een Nederlandse meteoroloog en weerpresentator. Erwin Kroll studeerde geologie, maar brak zijn studie af om bij het KNMI te gaan werken. Erwin Kroll onderzocht op de afdeling geofysica de verplaatsing van radiogolven door de atmosfeer. Na zijn opleiding werkte Erwin Kroll 10 jaar als luchtvaartmeteoroloog op Schiphol en in Limburg. In 1986 werd hij als weerman aangenomen door de NOS. Al vrij snel verwierf Erwin Kroll grote populariteit; door zijn veelvuldig gebaren werd hij wel "Erwin met de handjes" genoemd. In 2006 werd Erwin Kroll verkozen tot favoriete weerman aller tijden van de NOS, in verband met het vijftigjarig bestaan van het NOS Journaal.

Steven Rooks, geboren te Oterleek, is een voormalig Nederlands wielrenner. Steven Rooks was van 1982 tot 1995 professional en fietste o.a. voor TI-Raleigh, SEM-France Loire, Panasonic-Raleigh, PDM / Concorde, Panasonic-Sportlife, Buckler, Festina-Lotus en TVM. Steven Rooks brak in 1983 in één klap door door een overwinning in de belangrijke klassieker Luik-Bastenaken-Luik. Datzelfde jaar deed hij ook voor de eerste keer mee aan de Tour de France, maar reed hem niet uit. Een 25e plaats in 1985 en een 9e in 1986 lieten zien dat hij ook op dat gebied wel wat in zijn mars had. In 1988 behaalde Steven Rooks zijn grootste toursuccessen in de Ronde van Frankrijk. Hij vocht dat jaar met Pedro Delgado om de eindzege. Uiteindelijk werd hij tweede, maar won wel de etappe naar L'Alpe d'Huez, het bergklassement en het combinatieklassement. Later dat jaar won hij ook het kampioenschap van Zürich. Daarnaast won Steven Rooks (de) wedstrijden in de Dauphiné-Libéré, Ruta del Sol, Amstel Gold Race, Ronde van Zwitserland, Nederlands Kampioenschap en de Grote Prijs van Wallonië. Steven Rooks is nog steeds actief in de wielrennerij.

Gijs Scholten van Aschat, geboren als Gijsbert Jan Abraham Scholten van Aschat te Doorn, is een Nederlands acteur. Gijs Scholten van Aschat heeft aan de Toneelacademie in Maastricht gestudeerd waar hij bevriend raakte met de acteurs Pierre Bokma en Peter Blok, schrijfster Maria Goos en regisseur Willem van de Sande Bakhuyzen met wie hij later het toneelstuk Cloaca zou maken. Gijs Scholten van Aschat is in de eerste plaats toneelacteur, maar werd o.m. bekend van de films Cloaca, De Passievrucht, De Grot en de TV-serie Oud Geld. Gijs Scholten van Aschat wordt hoog aangezien als acteur en hij kreeg dan ook reeds veel prijzen; Arlecchino, Louis d'Or, Gouden Kalf voor de TV-serie Oud Geld, Johan Kaartprijs, Albert van Dalsumring etc. Gijs Scholten van Aschat werkte o.a. mee aan de theaterstukken, films en series; De Avonden, In De Schaduw Van De Overwinning, Belle Van Zuylen, Lek, De Zwarte Meteoor, De Afrekening, De Schippers Van De Kameleon, Cloaca, De Passievrucht, Tiramisu, De Brief Voor De Koning, Pleidooi, Baantjer, Wij Alexander, Oud Geld, Loenatik, De Vloer Op, Gooische Vrouwen, Annie M.G. Schmidt, Flikken Maastricht, Midzomernachtsdroom, Alkestis, Hamlet, Les Liaisons Dangereuses en Cloaca.

Erwin Koeman, geboren te Zaandam, is een voormalig Nederlands profvoetballer en huidig voetbaltrainer. Erwin Koeman is de oudere broer van eveneens ex-voetballer en trainer Ronald Koeman. Erwin Koeman debuteerde in het betaald voetbal bij FC Groningen en speelde ook nog bij PSV Eindhoven, KV Mechelen en het Nederlands elftal, waarvoor hij 34 interlands speelde en 3 doelpunten maakte. Naast het winnen van meerdere prijzen zoals landskampioenschap, Supercup, beker, de Europacup 2, werd hij ook Europees Kampioen tijdends het EK van 1988 in Duitsland. Als trainer heeft Erwin Koeman o.a. gewerkt bij RKC Waalwijk, Feyenoord en het nationale elftal van Hongarije.

Innocent Anyanwu, geboren te Ekwerazu, is een Nederlands bokser van Nigeriaanse komaf. Innocent Anyanwu is geboren in Nigeria. Toen hij twaalf was overleed zijn moeder en daarna ging hij al snel naar Kameroen met als doel om in Duitsland een sportcarrière op te bouwen. Hierna ging Innocent Anyanwu naar Gabon maar pas in 2001 kwam hij naar Nederland waar hij ging trainen bij Martin Jansen. Als amateur bokste Innocent Anyanwu 36 partijen waarvan hij er drie verloor. Hij wilde namens Nederland meedoen aan de Olympische Zomerspelen 2004 maar een nationaliteitswijziging werd afgewezen. Hierna keerde hij terug naar Nigeria en won daar enkele titels. In 2005 kwam Innocent Anyanwu als asielzoeker terug in Nederland en werd professional en in september 2009 verkreeg hij de Nederlandse nationaliteit. Innocent Anyanwu werd o.m. getraind door Raymond Joval. Op 16 mei 2010 verloor hij het gevecht om de Europese titel EBA op technisch knock-out in de tiende ronde, nadat hij 20 overwinningen achter de rug had, waarvan 13 met KO en de nog ongeslagen status als profbokser.

Jean-Paul van Poppel, geboren te Tilburg, is een voormalig Nederlands wielrenner c.q. sprinter en tegenwoordig ploegleider. Jean-Paul van Poppel heeft als bijnaam Popeye. Jean-Paul van Poppel fietste bij o.a. de ploegen Skala, Skil, Superconfex-Yoko, Panasonic, PDM, Festina en Le Groupement. Jean-Paul van Poppel is één van de succesvolste wegsprinters van Nederland, met daaronder 4 etappezeges in de Ronde van Italië (Giro), 9 etappezeges in de Ronde van Frankrijk (Tour De France), 9 etappezeges in de Ronde van Spanje (Vuelta), winnaar van het puntenklassement / groene trui in 1987 in De Tour en daarnaast nog vele andere zeges. In totaal behaalde Jean-Paul van Poppel 95 overwinningen in zijn profwielercarrière. Na zijn actieve carrière trad Jean-Paul van Poppel in dienst als ploegleider in het vrouwenwielrennen, waarin hij o.a. samenwerkte met wielrenster Mirjam Melchers met wie hij later trouwde. Zijn zoon Boy van Poppel is ook een verdienstelijk wielrenner. In 2009 werd Jean-Paul van Poppel ploegleider bij Cervélo TestTeam en in 2010 tekende hij een contract als ploegleider bij de formatie Vacansoleil uit Nederland.

Peter Winnen, geboren als Peter Johannes Gertrudis Winnen te Ysselsteyn, is een voormalig profwielrenner uit Nederland en vooral bekend van zijn overwinningen op de "Nederlandse" berg Alpe d'Huez in de Tour de France in 1981 en 1983. Peter Winnen, onderwijzer van beroep, eindigde in 1980 als tweede in de Vredeskoers en nam later dat jaar deel aan de Olympische Spelen in Moskou. In 1981 debuteerde hij in de Ronde van Frankrijk en baarde opzien met een ritoverwinning naar Alpe d'Huez, een vijfde plaats in het eindklassement en de eerste plaats in het jongerenklassement. Verder haalde Peter Winnen ook nog overwinningen in de Ronde van Zwitserland, Ronde van Luik, goede prestaties in de Ronde van Italië en hij werd Nederlands kampioen in 1990. Peter Winnen fietste voor IJsboerke, Capri Sonne, TI-Raleigh, Panasonic en Buckler. Peter Winnen schrijft ook columns en boeken; Van Santander Naar Santander, Valse Start, Stoempwerk, Het Snot Voor Ogen, De Pedaalridder, Windbreker En Andere Verhalen, De Missie, Wielergeluk en Koersdagen.

Edwin de Vries, geboren als Edwin Paul de Vries te Amsterdam, is een Nederlands acteur, regisseur en schrijver. Edwin de Vries debuteerde al op 12-jarige leeftijd in de film De Laatste Passagier naast zijn vader Rob de Vries. In 1972 deed Edwin de Vries examen aan de toneelschool in Amsterdam. Hij is sinds 1991 getrouwd met actrice Monique van de Ven, die hij ontmoette op de set van Een Maand Later. Edwin de Vries werkte mee aan talloze producties, zoals Left Luggage, The Discovery Of Heaven, De Vriendschap, Zomerhitte, Wie Is Er Bang Voor Virginia Woolf, De Pianist, Golven, De Schorpioen, In De Schaduw Van De Overwinning, Een Maand Later, Jan Rap En Z'n Maat, Leedvermaakt, In De Vlaamsche Pot, 12 Steden 13 Ongelukken, Flodder, Coverstory, Hoogste Tijd, M'n Dochter En Ik, Alette Jacobs, Do Not Disturb, Baantjer, Qui Vive, Russen, Rosenstrasse, Dennis P., Keyzer & De Boer Advocaten en S1NGLE.

Ad Melkert, geboren als Adrianus Petrus Wilhelmus Melkert te Gouda, is een Nederlands politicus en bestuurder van de PvdA / Partij van de Arbeid. Voor de PvdA was Ad Melkert Kamerlid, minister en fractievoorzitter. Sinds juli 2009 is Ad Melkert Speciale Vertegenwoordiger van de Secretaris-generaal van de Verenigde Naties in Irak. Bij de verkiezingen van 2002 was Ad Melkert de lijsttrekker voor de PvdA en kwam hij veelvuldig negatief in het nieuws na het beruchte en "onvriendelijke" televisiedebat op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen op 6 maart 2002, waarin Melkert Pim Fortuyn van de LPF niet wilde feliciteerde met zijn overwinning in Rotterdam. Na het grote verlies van de PvdA tijdens de landelijke verkiezingen, stapte Ad Melkert op en vertrok naar Washington D.C. en werd Nederlands bewindvoerder bij de Wereldbank. In 2006 werd bekend dat Ad Melkert de tweede man zou worden bij de UNDP, het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties.

Marc Klein Essink, geboren als Marc Cornelis Reindert Klein Essink te Bussum, is een Nederlands acteur en televisiepresentator. Marc Klein Essink studeerde na het Atheneum twee jaar Nederlandse taal- en letterkunde en van 1986 tot 1988 Nederlands Recht aan de Universiteit van Amsterdam. Marc Klein Essink werd vooral bekend van zijn rol in de ziekenhuisserie Medisch Centrum West / MCW. Marc Klein Essink speelde niet alleen in tv-series, maar ook in films, op toneel en hij presenteerde tv-programma's; thriller theater Moordspel, De Batavia, Brandende Liefde, De Aanslag, In De Schaduw Van De Overwinning, Mamma Is Boos, Mallacca, Bride Flight, Medisch Centrum West, Dossier Verhulst, Coverstory, De Brug, Trauma 24/7, Spoorloos Verdwenen, Bellicher de Macht Van Meneer Miller, Staatsloterijshow, Heb Ik Dat?, Bankgeheim, Kies De Kluis, Het Laatste Woord, Casino Royal en De FL.100.000,- Gulden Show.

Leontine Martha Henrica Petronella Zijlaard-van Moorsel, oftewel Leontien van Moorsel, is geboren in Boekel Brabant. Leontien van Moorsel is een voormalig Nederlands wielrenster met als bijnamen Tinus en/of Ties. Leontien van Moorsel begon haar wielercarrière eind jaren '80 en groeide uit tot de beste vrouwelijke wielrenster die Nederland ooit heeft gehad. Leontien van Moorsel boekte vele overwinningen, zoals veelvuldig Nederlands Kampioen en Wereldkampioen op de weg, tijdrijden en op de baan. Ritzeges en eindzeges in meerdere rondes én meervoudig Olympisch Kampioen op de Olympische Spelen 2000 in Athene en 2004 in Sydney.

Christijan Albers, geboren te Eindhoven, is een Nederlandse autocoureur, die in de Formule 1 voor de teams van Minardi en Spyker F1 heeft gereden. Christijan Albers is de zoon van André Albers, een voormalig succesvol internationaal rallycross kampioen. Christijan Albers begon op jonge leeftijd met karten en werd Nederlands kampioen in 1997. Hetzelfde jaar werd hij Benelux Formule Ford 1800 kampioen. Christijan Albers nam deel aan de Renault Megane Marlboro Masters series. Vanaf 1998 reed hij in de Duitse Formule 3 series en won het kampioenschap in 1999 na zes overwinningen en tien pole positions. In 2000 racete Christijan Albers zowel in het internationale kampioenschap Formule 3000 als in het Europese Formule Racing. In 2003 en 2004 reed Albers in de DTM (Deutsche Tourenwagen-Masters). In 2005 maakte Christijan Albers zijn entree in de Formule 1 voor het team van Minardi en reeds hij vervolgens ook voor Midland F1 Racing / Jordan en Spyker F1. De Formule 1 periode was niet succesvol, waardoor Christijan Albers hierna weer reed in de DTM en werd hij 2e bij de ALMS American Le Mans Series.

Erwin van Lambaart, geboren te Rotterdam, studeerde af aan de Hoge Hotelschool in Den Haag. Erwin van Lambaart is vooral bekend door als jurylid op te treden in o.a. de tv-programma's Op Zoek Naar Evita, Op Zoek Naar Joseph, Op Zoek Naar Mary Poppins en Op Zoek Naar Zorro. Erwin van Lambaart was 13 jaar werkzaam in de internationale hotellerie. Sinds 1998 is hij algemeen directeur van Joop van den Ende Theaterproducties. In deze functie was Erwin van Lambaart eindverantwoordelijk voor o.a. de musicals Chicago, Saturday Night Fever, The Sound Of Music, MAMMA MIA!, Aida, 3 Musketiers, Passion, De Jantjes, The Lion King, Beauty And The Beast, The Wiz, Cats, My Fair Lady, Tarzan, We Will Rock You, Mary Poppins, Petticoat. En hij produceerde personalityshows als de Nieuwe André van Duin Shows, Posi-Tien en LOL Inclusive van Tineke Schouten en Songs From the Heart en Songbook van Simone Kleinsma, toneelstukken als Gouwe Handjes, Glazen Speelgoed, The Price, One Flew Over the Cuckoo’s Nest en Musicals in Ahoy’. In 2006 werd Erwin van Lambaart de eindverantwoordelijke voor alle activiteiten van de Nederlandse tak van Stage Entertainment.

Yvonne van Gennip, geboren als Yvonne Maria Thérèse van Gennip te Haarlem, is een voormalig Nederlands langebaanschaatsster. Haar bijnaam was Koningin van de Winterspelen 1988. Yvonne van Gennip is een van de succesvolste schaatssters die schaatsland Nederland heeft voortgebracht. Yvonne van Gennip won bij de Olympische Winterspelen van 1988 in Calgary, Canada, drie gouden medailles: op de 1500, de 3000 en de 5000 meter. Deze overwinningen kwamen als een verrassing, want Van Gennip was even voor de Spelen nog geblesseerd geweest aan haar voet. Bovendien had ze te maken met de toen nog als onverslaanbaar aangemerkte Oost-Duitse schaatssters. Ze viel tijdens de medaille-uitreiking ook op door op het podium de muts Goud Hè?! te dragen, afgeleidt van de toenmalige hit Koud Hè?! van The V-Boys van Spaan & Vermeegen. Verder behaalde Yvonne van Gennip in haar schaatscarrière nog vele podiumplekken op NK's, EK's en WK's, maar het succes van de Spelen zou ze niet meer benaderen.